Urologia dla mężczyzn

Mężczyźni w każdym wieku mogą doświadczać problemów urologicznych i anorektalnych a także problemów z zaburzeniami erekcji.
Z pomocą przychodzą metody fizjoterapii.
Wskazania:
  • wysiłkowe nietrzymanie moczu
  • pęcherz nadaktywny, parcia naglące
  • rozrost gruczołu krokowego
  • nietrzymanie moczu mieszane
  • nokturia
  • fizjoterapia przed i po prostatektomii
  • praca z blizną
  • zaburzenia erekcji
  • wytrysk przedwczesny
  • stan przed i po operacji z powodu nowotworu odbytu, odbytnicy, jelita grubego
  • dyssynergia zwieraczowa
  • bolesne wypróżnianie i zaparcia
  • nietrzymanie gazów
  • nietrzymanie stolca
  • niepełne wypróżnienie
  • hemoroidy
  • szczelina odbytu
  • bóle kości ogonowej
  • bóle w obrębie miednicy
  • inne dysfunkcje urologiczne, seksuologiczne i anorektalne, w celu informacji najlepiej kontaktować się telefonicznie
Fizjoterapia w nietrzymaniu moczu i zaburzeniach erekcji po radykalnej prostatektomii
Rehabilitacja w przypadku raka prostaty powinna rozpocząć się jeszcze przed zabiegiem usunięcia prostaty a następnie kontynuowana 3-4 tygodnie po zabiegu. W rehabilitacji urologicznej stosuje się terapię manualną, USG w celu kontroli pracy dna miednicy oraz EMG Biofeedback, który dzięki elektrodom powierzchownym lub sondzie doodbytniczej pozwala na kontrolę pracy mięśni dna miednicy którą pacjent obserwuje na monitorze.
Fizjoterapia w nadaktywności pęcherza moczowego
Pęcherz nadaktywny (OAB) określa się taki stan w którym występują poniższe objawy:
  • częstomocz - wielokrotne oddawanie niewielkich ilości moczu, spowodowane bolesnymi parciami, wywołanymi patologicznymi skurczami pęcherza podczas jego wypełniania,
  • parcia naglące - nagła, niepohamowana potrzeba oddania moczu, spowodowana nieprawidłowymi skurczami pęcherza, pojawiającymi się w trakcie jego wypełniania,
  • nietrzymanie moczu z parcia -mimowolny, niedający się powstrzymać wyciek moczu, spowodowany parciami naglącymi
W przypadku mężczyzn pęcherz nadaktywny może mieć charakter idiopatyczny lub też wystąpić po operacji w obrębie dolnych dróg moczowych, np. po elektroresekcji prostaty. Może również pojawić się jako odpowiedź pęcherza na przeszkodę w postaci gruczolaka stercza dla odpływu moczu oraz w wyniku schorzeń neurologicznych, np. stwardnienia rozsianego, udaru mózgu, choroby Parkinsona, , urazu rdzenia kręgowego, dyskopatii lędźwiowo-krzyżowej, a także zaburzeń funkcjonowania mięśni w obrębie kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego.
Leczenie problemu nadaktywnego pęcherza pozwala poprawić komfort życia pacjenta. Rehabilitacja pęcherza nadaktywnego (OAB) obejmuje terapię manualną per rectum, elektrostymulacje pęcherza moczowego, EMG biofeedback mięśni dna miednicy. Musi być oczywiście poprzedzona diagnostyką funkcjonalną z oceną wypełnienia pęcherza przed mikcją i oceną zalegania moczu po mikcji.
Fizjoterapia w bólach miednicy mniejszej
Cechą charakterystyczną zespołów bólowych miednicy mniejszej u mężczyzn jest ból zlokalizowany w okolicach krocza, w okolicy krzyżowo-lędźwiowej, nadłonowej oraz wewnętrznej części ud. Dodatkowo może wystąpić brak pełnego wzwodu, przedwczesny wytrysk nasienia, bóle po wytrysku nasienia, częste oddawanie moczu, pieczenie w cewce moczowej.
Jedną z przyczyn wystąpienia bólu mogą być zespół Maigne oraz zaburzenia mięśniowe w obrębie kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego. Powodują one zwiększony opór w cewce moczowej powstały w wyniku skurczu zwieracza zewnętrznego cewki moczowej co skutkuje odpływem moczu z cewki sterczowej do kanalików sterczowych. Dochodzi wówczas do tzw. chemicznego podrażnienia tkanki stercza. W procesie leczenia istotna jest współpraca z innymi specjalistami z zakresu urologii, często neurochirurgii czy ortopedii.